O kadar fazla fırsatım vardı ki şimdiye kadar bambaşka -süper ötesi- yerlerde olmak için. Yanlış tercih mi, yoksa kader mi bilemiyorum ama tek bildiğim aslında şuanda yapmakta olduğum şeylerin mutlu etmediği. Bunun geçici bir süreç çok iyi biliyorum. Bu kadar hasetlenip nazar değdirmeye çalışanlara ise sadece acıyorum. O zavallı dünyalarında, küçücük beyinleriyle kendilerini ancak bu şekilde mutlu edebiliyorlar. Saçma sapan, triplere girmenin, kompleks yapmanın anlamını bir türlü çözemiyorum. Bir yandan da onlar sayesinde kendimi daha mutlu hissediyorum çünkü; nefret ediliyorsan, birşeyleri doğru yapıyorsun demektir.
Birgün illa ki de çok sevdiğim minik 'kuzu'M'erve'nin 'Sen paçayı kurtaracaksın bu fikirlerle; hangisiyle olacağını merak ediyorum' dediği gibi olacak. Ben de merak ediyorum cidden.. Bakalım pastacı mı, işletmeci mi, ressam mı, tasarımcı mı, oyuncu mu... Yoksa 'D: Hepsi' mi olacağım. Daha küçüğüm ben, büyüyünce çok olay olacağım!
<3
yazılarının bir çoğu oldukça keyif verici, tebrik ederim çok güzel yazıyorsun.
YanıtlaSil