23 Ağustos 2010 Pazartesi

Kilolular mı ki asıl taciz edilen?

Ben bir türlü anlamıyorum, nereye baksam, şişman insanların nasıl sürekli sözlü veya bakışlarla taciz edildiği karalanıyor. Şişman insanlara kimse çirkin bakışlar fırlatmıyor bunun kimse farkında değil mi? Şahsen zayıf bir insanım, çocukluğumdan beri de böyleydim. ''Formumu korumak'' gibi saçma sapan arayışlar veya çabalar içinde de değilim. Hamburgerimi de yerim; çikolatamı da, böreğimi çöreğimi de. Ne kadar yemek yersem sanki insanların gözünde o kadar ''nefret edilemesi gereken'' bir insan tablosu çiziyorum. Hiç samimiyetim olmayan insanlar sürekli çirkin bakışlar beraberinde ''ay ne kadar zayıfsın, keşke ben de senin kadar olabilsem'' gibi deli saçması şeyler söylüyorlar. ''Ne olur sanki benden 5 kilo sana gitse'' vs gibi daha neler neler! Bu haddini bilmez kişilerin zayıf oluşum sanki bir ayrıcalık, ucubelikmiş gibi bana bakmasından ve laf atmasından sıkıldım! Ben buyum ve ne yaparsam yapayım değişmiyorum, değişmek de istemiyorum. Kilolu bir insana gidip ''Aaa senin şuranda 10 kilo, buranda ise 5 kilo fazlan var!'' diyorlar mı? Hayır, çünkü o kişilerin kalplerinin kırılabileceğini düşünüyorlar. Bizim kalbimiz yok mu? Biz de hafif dolgun ve kıvrımlara sahip olup, üzerimize giydiğimiz birşeyin güzel durmasını istemiyor muyuz? İnsanlar birilerine birşeyi söylemeden önce iki kere düşünüp gerektiğinde susmayı bilmeli. Hergün aynı insanlardan aynı fesat şeyleri duymak çok irite edici!